sabar je lah~

yeah ! arini cukup genap dah empat hari sy hidup tade alat komunikasi canggih. biasa orang cakap empat hari da macam empat tahun kan. tapi sy cool, sy ta cakap macam tu. empat hari ney rasa macam duduk dalam kepongpong. puas gile nak boleh membiak jadi rama rama. bapak taleh bla bile jadi camni. semua mende nak buat jadi tergendala gitu. even nak turun beriadah pun da ragu ragu. biasa sy nak turun text dulu ajak maen futsal n bagai lagi lah aktiviti sy buat memerlukan mende alah tu. tapi oleh kerana ketidakadaan ketefefonan kebimbitan tu semua nya mengganggu ketabiatan n segala perkara di lakukan di dalam tabii. akibat nya sy pagi pagi mesti ada penyakit pelik. penyakit bile sy bangun pagi mula lah meraban je nak cari fon. pastu mula lah cakap sorang. haaaa. memang biul kot tade fon. memang semua mende nak buat pun susah. nak contact parent pun pinjam fon kawan. nasib baek kawan kawan memahami. tenks amar, raja mustakim n kawan kawan yang pernah berjasa. sy ingt kau orang sampai kapan auww. <3 ! memang sy taley doe terus macam ney. memang menyusah kan segala jenis urusan. dan yang penting skli saya nak cakap kat sini saya rindu awak. hey ! saya nak contact awak. tiap tiap hari saya nak call/text awak. awak kene tahu semua ney.saya rasa kosong tade awak tau. tenks auw sebab petang tadi sudi nak webcam dgn saya. saya hargai sangat tau. n lagi satu tenks jugak sebab call saya gune no kawan saya tuh. nanti saya pergi renew no tuh n kite dah boleh  contact macam biasa. awak jage diri ea. smiilleee je okei ! walaupun macam macam dah dugaan nya. imy ! =)

jelas kelihatan kerinduan di situ. HAHA

yeah,tempat kami berfutsal ! 

saya dan mereka <3

~laen kali buat lah lagi~

 tajuk pun da macam siput sedut kan. haish ! memang tension gile babai lah. dari atas sampai ke bawah memang kusut. sepetang yang mendung tu. sy ingt lagi, sy pakai jeans yg poket sendat n kemeja fit ala maskulin gitu. the reasons sy pakai macam tu sebab senang siket nak selit nota. HAHA. niat tu pun dah salah kan. alah korang pun macam tak pernah je. dulu macam macam skill kalau duk kat sekolah kan. ada yg simpan dalam neck tie lah. tulis kat tudung lah. isi buku dalam toilet lah dan bagai bagai lagi la cara kreatif dan inovatif korang nak bawak masuk nota kan. kalau nak cite satu satu sampai azan subuh pun belom tentu habis. pendek kan cerita macam ney haa laah. petang tu sy pergi amek paper acc 106. malam tu study macam nak terkeluar darah kat telinge eden ney haa. bukan main susah nak paham satu satu nak di bukak nyo. dari pukul sembilan sampai pukul dua di kebek kebek satu satu. fuuuhhhh. makin di bukak makin byk mende yg tak tau nye. eden pun decide lah dgn gerak hati dan naluri seorang lelaki ney haa. dah tepat jam 2.30 pagi kau mesti masuk tido. kalau tak jugak besok kau bangun pagi boleh kawan dgn burung hantu lah.then dah siap kemas buku semua . "esok paper pukul 2 petang. come on lah aced awal lagi nak tido nye. layan la aku jap. hajat nak kalah kan kau ney pun tak tercapai lagi." lantang je suara budak ney nak ajak sy maen PES2011. secara tidak di sengaja kan terus bijik mate sy ney haa. pandai pulak nak di buka nye. jenis lelaki maskulin kan. pantang di cabar. *maskulin lah sangat. sy maen banyak kali jugak lah. sedar sedar pagi pun dah nak suram suram gitu. kabus kat lua banyak gile lah. tgk jam dah pukul 4 pagi. makk aiii ! basuh kaki masuk selimut tido, *berdengkor. oleh kerana sy tido awal sgt kan subuh aku hangus macam tu je. gelabah jugak lah sy bangun kul satu petang. sambung balik tadi sy siap2 pkai jeans n kemeja tadi. sempat lagi buat nota ratios tuh. then masuk kan dalam kocek. fon sy letak dalam poket sendat tuh. mase nak jawab paper sy just bawak calculator n stationery jep. fon sy isi dalam poket sendat ney. then pengawal tu cakap fon letak bawah. sy dgn tak pikir panjang terus je letak n bace doa sebelom jawab en. lagi setengah jam nak abes, sy g toilet tgk nota. sy nak semak je k. kot ada yang salah. sy masuk balik dewan uw semak kertas jawapan tu semua. penuh dengan jawapan. sy keluar kan semua yang sy belajar. nasib baik sy tak letak otak je kat dalam kertas jawapan tuh. tension gile jawab. pastu masa pun dah habis n then sy bangun laju je pegi kat kawan aku shahmi. tye die jawab mcm lah kan. takot salah je mende sy buat tuh. memang stress lah jawab paper tuh. soalan susah nak mati rase. sebab tu keluar je terus.borak punya borak khusyuk sgt la kate kan. sy sampai kat dewan makan. nak amek makanan kawan sy tunjuk gambar awek dia yang ada dalam fon. fuuuhhhh. sy cakap dalam hati neyh. aku pun ada jugak lah. lepas pada tuuuuu. haaaisssh ! seluk poket kiri kosong. seluk poket kanan duit. poket belakang purse. takan sy nak seluk poket kawan kawan sy pulak. MASYAALLAH. aku tertinggal TELEFON BIMBIT kat dewan tadi. tersentap sekejap. terus potong selera nak makan petang tu. sy dgn kawan aliff rush gile pegi dewan tadi balik. masuk pergi tempat jawab tadi. tgk kat bawah tade pape pong. yessss ! sy memang suka lah jadi macam ney.mende macam ney lah paling sy suke sekali. pfffft ! fon sy hilang doe. sumpah sy lelaki sy tak rase ape ape pong ! keegoaan saja dong.  (=,=) ape dosa sy doe ? bapak fuck gile jadi camni. try cari kat seme tempat dah. tapi hasil nya tade langsung. banyak mende penting dalam tu. number kawan kawan ,lecturer,mesej mesej, gambar dalam tu. gambar "bantal busuk" sy banyak dalam tu lah.kenangan gile doe fon tu. macam macam ada dalam tu. bapak sedih rasa nye. fon tu dah macam separuh kehidupan da. segala semua jenis kenangan sy simpan dalam tu.mungkin dugaan nak abes sem 2 ney kot. haaiissshhh ! SUMPAH ! tanak bawak fon masuk exam dah. menyesal gile babi rasa. janji tana buat dah !